Nieuwe buren

Shadow kijkt TV. Katten-TV. Onze nieuwe buren hebben namelijk een Norsk Skogkatt. Oftewel een Noorse boskat. Een imposante dame met een prachtige vacht. Het enige nadeel: ze is gewend door onze tuin te wandelen. We laten meteen het idee los dat we Shadow misschien wel af en toe los in de tuin kunnen laten. Daartoe zijn de hekjes te laag. We weten wel waar we hem kunnen vinden als hij ooit ontsnapt: op het terras bij de buren. En hopelijk is katlief dan hoog en droog in veiligheid. 

Buurman Elin stelt ons even later voor aan zijn zoon als "de nieuwe buren die een hond hebben die Mauriana (de kat) doodbijt als ze zich in hun tuin waagt". Gelukkig zegt hij het met een grote grijns. Een paar dagen hebben we de grasmaaier geleend voor het bijna kniehoge gras, heeft hij ons geholpen de lokale winkels te vinden en belt hij voor ons de verhuurder als de inductie koker het af laat weten. Kleine moeite, zegt hij, hij kent haar nog van vroeger. Hij heeft op haar gepast toen ze nog een klein meisje was. 

Kortom; het is hier gezellig. We gooien een principe overboord en openen een Facebook account. Het wijkje heeft een eigen groep waarin activiteiten gedeeld worden en spullen uitgewisseld. Zo kunnen we aan iedereen hier laten weten wie we zijn, dat we nog niet veel Noors spreken maar het graag leren en wanneer de verhuiswagen komt. 

We hebben nog niet eerder in zo'n hechte buurt gewoond. Het is even wennen maar wel prettig als je ergens komt wonen waar alles nieuw en onwennig is. Daarbij: vanaf morgen zijn we even auto-loos en als er iets is of als we een boodschap nodig hebben mogen we het de buren aan beide kanten vragen. Tsja, toch jammer dat ze zo stug zijn, die Noren....