Noorse Krabbels

 "Houston we have  a lift off". Na het felbegeerde fødselsnummer en het broodnodige Noorse mobilnummer ben ik sinds gisteren de trotse eigenaar van de BankID. Nu kan ik eindelijk bij mijn bankrekening. BankID  is je elektronische handtekening. DigiD in het kwadraat, Ik begin trouwens te vermoeden dat het de Noorse variant van 'Storebror' is. Als in "Storenbror ser deg". Zonder BankID kan je niks, met kan je ineens alles. Wat mij nog niet geheel duidelijk is: weet dan ook  iedereen alles? Zo was ik heel verbaasd toen ik bij de fietsenwinkel mijn mobiele nummer doorgaf en de verkoper prompt mijn hele adres in zijn systeem had staan. Sterker nog: als je een abonnement afsluit zien Telenor of je bij de belastingdienst een inkomen hebt. Zonder inkomen geen nummer. Waar je pas achter komt als je belt waar je bestelling blijft. De Noren lijken dit heel normaal te vinden. De Nederlandse privacywaakhond zou er misschien anders over denken.  Maar goed, de Bank ID dus....

Eergisteren baalde ik even heel stevig. De accu van mijn elektrische Brompton had kuren. En het beschermkapje van de connector brak af. Was ik iets te lomp? Of wordt mijn geliefde vouwfietsje toch te veel door elkaar geschud in de stad? Spoiler alert: hij doet het weer en een nieuw kapje wordt opgestuurd vanuit Nederland. Chapeau voor de service. Want in de drie weken dat ik hier nu werk ben ik al sterk gehecht geraakt aan mijn zwarte stukje vrijheid.  In de voorbereiding op onze verhuizing hoorden we van verschillende kanten dat het verkeer in en rond Oslo (spreek uit "Oesloe") geen feest is. Of misschien juist voor ons Nederlanders wel: een feest van file-herkenning. Daar komt nog bij dat we juist hier naartoe zijn verhuisd vanwege de schone lucht. Dan willen we die zelf niet teveel gaan vervuilen. Dus nam ik mij voor om met het OV naar de stad te reizen.  Om er wat flexibiliteit in te houden leek een vouwfiets me een goede optie. Alleen, ons huurhuis staat op een stevige b...

Behaaglijk nestel ik mij in mijn "Dale of Norway" vest op de bank. Een klein glaasje whiskey onder handbereik, met daarnaast wat stukjes"brunost". De "Ekte Gudbrandsdal Ost" van Tine. Een heerlijke combinatie van het scherpe van de whiskey met het zoetige van de kaas.  Brunost, oftewel "bruine kaas" wordt gemaakt van gecaramelliseerde geitenmelk. Het is een beetje en zoet-zoutige smaak. Heelijk zo. Salted caramel avant la lettre. Laatst zat ik samen met het afdelingshoofd bij de "lunsj" boterhammen met brunost te eten. Even voelde ik me echt geïntegreerd. Later op de dag zegt een collega tegen me "ja, jij gaat hier wel blijven". Dat vat ik dat op als een groot compliment. Tegelijk denk ik "Was daar twijfel over dan?". Want hoewel het helemaal opnieuw beginnen soms echt niet meevalt en bij vlagen doodvermoeiend is, is er zoveel dat het de moeite waard maakt. De lucht is hier merkbaar schoner. Hans kan zijn longmedicat...

"Vi snakker bare litt Norsk". Het is onze meest gebruikte zin op het moment en hij rolt zo makkelijk van de tong af dat het hele verkeerde verwachtingen wekt. Althans, menig Noor begint gezellig (koselig) in het Noors tegen me 'å snakke' (=praten). Waarop ik met een mond vol tanden sta omdat ik echt geen idee heb waar het over gaat.  Kortom, de taal is zeg maar nog wel een dingetje. Probeer deze laatste zin maar eens in het Engels te vertalen; het kan misschien wel maar de ondergrondse verwijzing naar Paulien Cornelisse (schrijfster van onder meer "Taal is zeg maar echt mijn ding") . Het maakt meteen duidelijk hoe moeilijk het is om zowel woorden als intentie om te zetten en om te begrijpen waar iets op slaat.  Een paar maanden geleden, toen we wisten dat we hierheen zouden gaan, zijn we begonnen met Noors oefenen met Duolingo. Om wat woorden te leren en gevoel te krijgen voor klank en uitspraak. Het heeft ons best geholpen maar het is echt een beginne...

 "Ik zou wel gewoon eens willen dat iemand van vlees en bloed ons helpt. Gewoon een persoon achter een balie die weet waar die het over heeft" verzucht ik tegen Hans. Ik ben een beetje moe van alle digitale invuloefeningen van de afgelopen maanden. Al moet ik toegeven dat het meestal best goed werkt. Veel sites zijn in het Engels en Noors en verder is Google translate mijn vriend.  Bovendien zijn we sinds afgelopen maandag de trotse eigenaren van 2 fødelsnummerer. Zelfs de Noren kunnen soms niet geloven dat het ons al gelukt is die in het bezit te hebben terwijl we pas twee weken hier wonen. De meeste gehoorde reactie is "Geen D-nummer (dat zijn de tijdelijke persoonsnummers)? Een echt fødelsnummer! Great! Bra! Het geeft een Streepje Voor. Maakt het leven Makkelijker. Aldus diverse bronnen.  Vol goede moed beginnen we aan de Operatie Auto. We hebben al een auto gekocht, we moeten hem alleen nog even op onze naam laten zetten en de verzekering regelen. En oh ja, het geld ...