Noorse Krabbels

 Hoe is het op het werk? vraagt een vriendin. Ik moet even nadenken over het antwoord. Het eerste woord dat in me opkomt is 'ingewikkeld'. Allereerst natuurlijk de taal. Ik probeer zoveel mogelijk in het Noors te doen. Sowieso gaan de plenaire afdelingsvergaderingen (drie keer per week) in het Noors. En de afstemminsgoverleggen van de regio Helse Sør Ost. En de onze artsenbespreking. Net als de afdelingsvergaderingen van onze sectie. En dan nog de 'tavlemøte' die we één keer per week hebben. Die laatste bespreking moet ons helpen om efficiënter te werken.  Ullevål sykehus "Skal vi ha et møte" oftewel "Zullen we vergaderen" is een van de eerste Noorse zinnen die ik begrijp. Mocht iemand de indruk hebben dat we veel vergaderen, dat klopt. Ik heb dan ook zo mijn eigen gedachten over hoe de afdeling efficiënter kan draaien. Maar vooralsnog observeer ik vooral en luister. Beetje noodgedwongen want ik begrijp lang nog niet alles wat wordt gezegd. Ik mag on

Vorige week ben ik helemaal niet aan bloggen toegekomen. Het is druk, met werk, Noors leren en de omgeving verkennen. De herfstkleuren zijn fenomenaal en we hebben de fotocamera weer tevoorschijn gehaald. Doordeweeks werk ik tot een uur of 16, dan ga ik naar huis en gaan we samen wandelen. Daarna koken we. Dat is anders dan het Noorse ritme: die lunsjen om 11:30, eten hun 'middag' (avondeten) tussen 15 en 17 en gaan daarna naar buiten. 's Avonds eten ze dan nog wat kleine hapjes: kveldsmat (kveld = avond). Maar zo ver zijn we nog niet, dat we al zo vroeg warm eten.  Wel zijn we begonnen met buiten koken, op een grill. Maar dan een kamado grill. We konden via internet een Zweedse kopie van het beroemde "Big Green Egg" op de kop tikken. Het duurde even voordat die bezorgd werd, maar inmiddels is hij er. Gelukkig hebben we een overkapping op het terras want het weekeinde nadat hij geleverd werd regende het. Pijpenstelen. Ook typisch Noors.  We hebben al vegetarische