Hurra for 17 mai!

17 Mei. De regen komt met bakken uit de hemel. Vandaag is het Grunnlovsdag, 'de' Noorse nationale feestdag. Voor mijn gevoel een combinatie van Koningsdag (kinderoptochten, oftewel Barnetoget), Pasen (uitgebreid ontbijten met roerei, gerookte zalm, aardbeien en 'bubbels') en 5 mei (Feest!). Alleen waar Nederlanders op koningsdag allerlei rare oranje dingen opzetten en aantrekken, gaan de Noren naar buiten in bunaden, oftewel klederdracht, en met een vlaggetje in hun hand. En eten ze ijs. 

Oftewel, zoals de man van mijn Noorse collega het uitlegde: "Noren gaan graag 'ut på tur'. Nou, dat doen ze op 17 mei ook, maar dan in nette (traditionele) kleding en met een vlaggetje in hun hand". Zie daar de essentie van 17 mei. Ik had er nog niet echt gevoel bij en ik moet zeggen. Na vandaag nog steeds niet echt. U weet wel, ik hoef het niet uit te leggen, corona. De optocht in Oslo ging niet door, het alternatief werd georganiseerd in Minecraft. Leuk voor de kinderen maar het zei ons niks. 

In ons dorp was wat muziek en een optocht met oude auto's en motoren maar we hebben er niets van gezien. De zeikende regen hield ons binnen. Bovendien: we hadden geen vlaggetjes. En zonder kun je Echt Niet de straat op. We vallens sowieso voor mijn gevoel uit de toon: zelf geen vlag aan ons huis. We waren het wel van plan maar nog niet eraan toegekomen om er één te kopen. Snel print ik er een uit op de printer en hang hem op de voordeur. Goede wil getoond. Hoewel er natuurlijk geen kip langs ons huis komt. 

Grappig eigenlijk dat ik me nu zonder vlag ongemakkelijk voel. We hebben nog nooit een vlag buiten gehangen, ook in Nederland niet. Of ja. toch wel, in Beesel, toen we als enige huis in de straat géén vlag hadden hangen ter ere van het draaksteken. Daar hebben we er toen wel snel één gekocht. Om een beetje bij te dragen aan iets waar een heel dorp zoveel energie in stak om er wat moois van te maken. De vlag was ook mooi, blauw met een gele draak. Bij vertrek cadeau gedaan aan de kopers van ons huis. 

Nu dus toch maar een Noorse vlag kopen? Hij wappert hier vaak, bij allerlei huizen. Maar geen haar op mijn hoofd die eraan zou denken hem zomaar op te hangen. Dat voelt niet goed. We zijn geen Noren en zullen dat ook niet worden. Dit land is niet "van mij' We hebben hier geen verleden, geen wortels. Hopelijk wel een toekomst. 

Veel is nog onzeker en onvertrouwd. Ik denk ook dat we daarom op dit moment moe zijn. "Nieuw-moe" omschrijf ik het aan manlief. Moe om steeds weer uit te zoeken hoe iets werkt, te vragen 'wat zeg je / wat bedoel je'. Net als je denkt dat het goed gaat met Noors lezen, toch weer vriend "Google translate" nodig te hebben om erachter te komen hoe dat nou werkt met die klantenkaart uit de supermarkt. Om niet te weten of je niet onbedoeld op iemands tenen gaat staan of - omgekeerd - of je niet teveel over je heen laat lopen. Dus rusten we vandaag uit. Samen op de bank, met een Noors luisterboek. Noorse vlag op de deur. 

Ik bekijk wat stukjes op de NRK site. Doe de 17 mei quiz gepresenteerd door Nadia Hasnaoui en Christian Strand, niet-echt-typische-Noren om te zien maar wel in Noorse klederdracht  (https://www.nrk.no/kultur/hurra-for-17.-mai-og-en-liten-quiz-1.15006284). Ik zak grandioos. Vier goede antwoorden van de 14. Al doende leer ik weer wat bij. De kleuren van de Noorse vlag zijn gekozen omdat ze symbool staan voor vrijheid, net zoals die van de USA en Frankrijk (en zo zijn er nog wat van die landjes met die kleuren... ) . Het Noorse volkslied is pas officieel het Noorse volkslied sinds 2019. De bunad van de Noorse kroonprinses Mette Marit komt uit Hardanger (Ja, je leest het goed, ook de koninklijke familie loopt in klederdracht. Ik vind dat wel charmant). Ik wist al wel dat het feest wordt gevierd ter ere van de vaststelling van de Noorse grondwet in Eidsvoll in 1814. Dus ja, eigenlijk had het vandaag wel gekund. Die vlag buiten bij ons huis. De Noorse grondwet geldt tenslotte ook voor ons. 

Zo loopt de dag traag op zijn einde. Tijd om Shadow weer uit te laten. Tussen de buien lopen we naar de top van de heuvel achter ons huis en kijken uit over het Øyern. Beetje landerig, beetje gaar staan we daar. Het is stil en we genieten van de rust en het prachtige uitzicht. Voelen ons weer wat beter. Ik denk aan de titel van het Noorse volkslied. "Ja. vi elsker dette landet' (Ja, we houden van dit land). Dat klopt wel. Het komt wel goed met ons hier. 

(Voor wie het lied wil horen: hier een opname uit 2020, in corona stijl :https://youtu.be/HnknxUvIACw . De koorleden in rood dragen een andere traditionele kleding. Eindexamen leerlingen die meedoen aan de  'russefeiring.' Maar daarover later nog wel een keer meer, als ik dat iets beter begrijp ... )