Lente & de tuin.

Zaterdag 1 mei. Prachtig weer. De zon schijnt en het is een graadje of 8. We genieten van de zon en vinden het warm. Maar maandag komt Meneer M om nog wat werk aan de tuin te doen en dan zou het iets warmer moeten zijn. De eerste bloem op ons grondstuk is hestehov, oftewel klein hoefblad, de geliefde brenger van de lente aldus mijn Noorse collega. Ik laat ze netjes staan want iedereen is er dol op hier. 

Zodra de eerste hun gele kopjes boven de grond uit staken, werden ze juichend gedeeld op sociale media. Het is eindelijk lente! De dag na deze vreugdekreten begon het te sneeuwen in ons dorp. Dat ging 30 uur door. Natte sneeuw en dooi, eindigend in een laag van 20 cm vieze natte prut. We konden er wel om lachen. Lente in Noorwegen is in ieder geval afwisselend. We hebben ook al in t-shirt op ons terras gezeten. Onze overbuurvrouw ging toen zelfs een stapje verder en nam haar eerste zonnebad in bikini. Goede les: ervan genieten zodra het kan.  

Nog een lente-fenomeen beleefden we op wandeling langs het Gjeddevan, het meer bij ons om de hoek. We hoorden we de meest rare geluiden. Een concert van kraken en gorgelen. Shadow beluisterde het vol aandacht. Het breken van het ijs. Die wandeling was trouwens een aangename verrassing. Volgens de kaart zouden we niet rond het meer kunnen lopen, in de praktijk lukt dat wel wel. Overal slingeren kleine paadjes naar de oevers toe. Ongetwijfeld een gevolg van enthousiast oeverkamperen. Her en der staan tenten en hangen handmatten. Onvermijdelijk met een houtvuur oftewel 'bål. Dit weekend mag dat namelijk nog, vanaf half april alleen nog toegestaan op daarvoor aangewezen plekken. Ook nu al, ondanks dat er her en der nog flink wat sneeuw ligt, dreigt er gevaar voor bosbrand. Het is namelijk droog. De lucht is droog, de grond stoft en mijn handen vragen continu om vettigheid. Waar wij met het smelten van de sneeuw een wekenlange vieze modderbende hadden verwacht, blijkt dat in de praktijk mee te vallen. 

Inmiddels kleurt het bos rap groener en vinden we ook tapijten van witte bosanemoontjes. Er moet ook nog een blauwe variant zijn (blåveis) maar die hebben we nog niet gezien. Misschien ook omdat we toch steeds een half oogje op Shadow houden. Sinds eind maart, al voor de 'bandvang' (aanlijnplicht) loopt meneer niet meer los. Iets te veel aandacht voor de hertjes die we nu regelmatig tegenkomen. 

We verbazen ons er wel over, hoe lang het duurt voordat de sneeuw echt helemaal weg is. We hebben de fietsen al van stal gehaald voor een tochtje, maar we beperken ons tot de wegen. Juist de brede gravelpaden in de Østmarka zijn nog steeds ijsbanen. Waarschijnlijk doordat de sneeuw vastgereden is tot ijs door de loipemachines. Daar kunnen we moeilijk over mopperen. Langlaufen in de achtertuin was veel te leuk. Door alle omstandigheden (late inval van de winter, verhuizing, skivakantie die we af moesten breken) hebben we minder op de ski's gestaan dan gehoopt. Hopelijk vinden we volgend jaar nog iets meer tijd. Ik kan me er nu al op verheugen. 

Verder zijn we bezig aan het laatste stuk van de verhuizing. En dan bedoel ik niet het uitpakken van de laatste dozen, maar de tuin. We hebben het huis en de grond gekocht met een afspraak dat de tuin nog grotendeels aangelegd zou worden zodra dat mogelijk zou zijn. Die tijd nadert nu rap. Nu de sneeuw weg is, kunnen we ons grondstuk inspecteren. Het is best een lap. Niet alles kan/hoeft/mag beplant te worden maar iets meer groen is toch wel leuk. We praten over een haag en gras. Willen een stuk inzaaien met wilde bloemen zaad. Bescheiden beginnen, we kennen het klimaat niet. Wat zou hier kunnen groeien? Maar dan komen de kriebels. En brengt meneer M een vriendin mee die bij het tuincentrum werk. Met een boekje wat waar groeien kan in Noorwegen. Er kan best veel! En eigenlijk wil ik al zo lang een moestuin. En een iets dat het lelijke hek dat er al staat, bedekt. En bloemen! En iets dat lekker ruikt!

Kortom, we zijn naar het tuincentrum geweest. Bij het uitzoeken van de planten niet te lang naar prijskaartjes gekeken en vooral niet vergelijken met Nederlands prijzen. Snel de rekening betalen die zowaar nog binnen ons tuinbudget zit. Over een week wordt alles gebracht en kunnen we samen met meneer M. aan de gang. We hebben hem al een beetje geholpen door de grond wat los te maken en vooral door alle grit van de oprit weer uit het beoogde grasveld en moestuin te harken. Onze sneeuwploeger is een enthousiast man van grote halen snel klaar. Daarmee schuift hij niet alleen de sneeuw aan de kant maar ook een deel van de oprit Schijnbaar is dit volgens mijn collega een typische Noorse voorjaarsklus. Voordeel is wel dat we nu precies weten waar onze kostbare fruitboompjes NIET komen te staan. Ze krijgen een plekje veilig buiten bereik van Morten en zijn tractor. 

Verder gaan we een stukje rotstuin aanleggen (keien genoeg), komt op de oever van de beek "blomstereng" (oftewel wilde bloemen zaad) en achter de garage de moes- annex fruittuin, inclusief een mini-kasje. Tegen het lelijke hek komen erwtjes, klimhortensia's, frambozen (groeit als onkruid hier zegt men), een alpine clematis en een kamperfoelie die hier de prachtige naam 'duftkapriol' heeft. Ik ben begonnen met mijn eerste plantjes voor de moestuin te zaaien. Nu maar hopen dat alles gaat groeien. Hoewel. Als al de courgette plantjes die ik gezaaid heb het ook gaan doen, komen in de zomer de courgettes onze oren uit vrees ik.